IN DE MEDIA:

In de media bij het jeugdjournaal.

28-08-2019

Vandaag kreeg ik vragen over hypoallergene honden en dan met name over het ras de Australian Labradoodle, n.a.v. een bericht in het jeugdjournaal. Ondanks dat ik dat ras niet voortbreng (ik werk met de Australian Cobberdog, die ook hypoallergeen is) wil ik hier toch graag enige uitleg over geven en op reageren.

https://www.youtube.com/watch?v=xKIC2Lz6BHc

Wat is hypoallergeen eigenlijk?

Hypoallergeen betekent minder of weinig allergeen.

De Australian Cobberdog bijvoorbeeld, is de afgelopen 30 jaar gecreëerd, juist op die eigenschappen, zodat allergische mensen met een hulpvraag toch kans kunnen hebben op een geleidehond. Dat wil niet natuurlijk zeggen dat iedereen er dan tegen kan. Allergieën zijn namelijk complex. Om die reden raden wij ook altijd aan eerst de allegien te testen alvorens men aan een Australian Cobberdog begint. In mijn voorronden tot plaatsen van een pup is dat een vereiste bij mensen die allergisch zijn voor honden, in belang van mens en dier.

Penicilline bijvoorbeeld is een middel dat tegen infecties werkt en helpt bij veel mensen. Toch zijn er ook mensen die bijvoorbeeld niet tegen penicilline kunnen. Dat wil niet zeggen dat we dit medicijn dan maar uit de handel moeten gaan nemen, terwijl er heel veel mensen wel baat bij hebben.

Er zijn heeeel veel mensen die niet allergisch reageren op hypoallergene honden en al jaren veel plezier beleven aan een hond.

Verharen:

Een hypoallergene hond verliest geen haren in huis, maar moet wel wekelijks geborsteld of geplukt worden om de dode haren te verwijderen. Daarvoor wordt een speciale borstel of plukmethode gehanteerd. Daar is niets zieligs aan en is geen reden om deze honden dan maar niet meer te fokken. Ik heb al jaren gezonde honden die het fijn vinden om geborsteld te worden.

Likken, speeksel en huidschilfers:

1. Omdat een hypoallergene hond niet ruit en wekelijks lekker geborsteld moet worden, heeft de hond, ook in aanleg, minder tot geen huidschilfers. Dat is eigenlijk een vaststaand feit en geen bewering. Juist daarom reageren allergische mensen positief op hypoallergene honden.
2. Bij de meeste mensen (niet bij iedereen, omdat het hypoallergene honden zijn en dus minder reacties veroorzaken) is er heel vaak geen/bijna nooit een reactie door likken. Ook dat is een vaststaand feit.

In het jeugdjournaal wordt door een dierenarts beweert dat er geen hypoallergene honden zouden bestaan en dat het niet verharen van de vacht zielig zou zijn voor de honden en dat ze o.a. daarom maar niet voortgebracht zouden moeten worden. Wat een baarlijke onzin!!! Ik heb wel vier dierenartsen voor mijn honden die dat nog nooit over dit ras hebben gezegd. Er zijn meerdere honden (ongeveer 13 rassen) die niet ruien en hypoallergeen zijn, waaronder: de Schotse Deerhound, Poedel, Chineese Naakthond, Havanezer, Maltezer, Bishon Frise, Shih Tzu, Basenji, Yorkshire Terrier, Airedale Terrier, Bouvier, Schnauzer, Bedlington Terrier, Lasa Apso. Al deze rassen zouden zielig zijn en dus niet meer mogen worden voortgebracht. Allemaal mooie en gezonde honden die voor minder allergische reacties zorgen en waarvan dit algemeen bekend en bewezen is.

Ik ben inmiddels 11 jaar kynoloog/hondenkenner van de Australian Cobberdog en heb bij allergische mensen nog nooit een reactie meegemaakt. Ook is er in die periode nog nooit een hond teruggebracht om die reden.

Belangrijk is natuurlijk wel om te weten waar de hond in het filmpje vandaan komt, ook al is het geen Australian Cobberdog, maar een Labradoodle, want de eerste kruisingen Labradoodle veroorzaken namelijk wel allergische reacties.

In elk geval is het verhaal van de dierenarts in beeld onjuist. Ik vraag me dan ook af wat de toegevoegde waarde was van deze onjuiste berichtgeving.

Ik raad mensen altijd wel aan om ten aller tijden hun allergieën te testen voordat ze aan een hypoallergene hond, of überhaupt aan een dier beginnen.

Het meisje in het filmpje heeft nu een cavia. Het wil helemaal niet zeggen dat ze uiteindelijk ook daarvoor geen allergische reacties zal ontwikkelen.

En…. (even iets totaal anders) een cavia (die niet tegen stress kan en een gewoontediertje is dat snel schrikt) en een jonge hond horen natuurlijk niet op een skateboard te worden vervoerd. Honden die overprikkeld raken of aan stress lijden, kunnen immers huidproblemen ontwikkelen. De lipide vachtlaag kan ook worden aangetast door veel wassen met agressieve shampoo. In dat geval is de hond dan niet meer hypoallergeen en kunnen er huidschilfers ontstaan. Hoe je met de hond omgaat is dus heel belangrijk om de hond gezond en hypoallergeen te houden.

Ook de cavia kan huidproblemen en haaruitval krijgen door stress. Niet op een skateboard zetten, zou ik zeggen!!!  Zo kan men voor de kinderen en voor het beestje ellende en overplaatsing voorkomen.

Ik ben van mening dat sommige mensen erg slecht nadenken over de aanschaf van een dier en er vaak niet goed mee omgaan.

Herbafix Food

In het filmpje achter de link hieronder, zie je Thor met zijn baasje Kristel Fierens in een commercial.

https://www.youtube.com/watch?v=Y4b9klLmW98#action=share

Kristel heeft al jaren een hond van mij. Buiten dat is ze een goede vriendin. Zij is voedingsdeskundige en heeft haar eigen bedrijf waar o.a. deze voeding wordt geproduceerd.

Thor (de hond op het filmpje) is een zoon van onze Engel. I.v.m. de soms wat gevoelige huid bij dit ras, denk ik dat de verzorging van lange vachten in combinatie met de juiste voeding echt het belangrijkste is. Kristel heeft daar goede voeding voor gefabriceerd. Deze voeding ga ik nu aanbevelen en aanbieden.

Campagne commercial tegen hondenpoep in Venray

In het filmpje hieronder zie je Eva met haar baasje. Ze heeft een lage stem op de commercial, maar is toch echt een dame. Ze is heel goed opgevoed en kan ook heel veel. Ze kan bijvoorbeeld: kleuren herkennen en sorteren (bij Martin Gaus geleerd:) ze kan opruimen op commando (op naam van kleur) en ze kan behoorlijk goed assisteren. Eva is net als Thor hierboven, wat je noemt een TOP HOND.  Eva is een zus van Thor hierboven, ze komen uit hetzelfde nest van moeder Engel.

Zijn een bastaard en een kruising gezonder dan een rashond?

kruising, bastaard en rashond:

Om deze vraag te kunnen beantwoorden moeten we eerst weten wat de verschillen zijn en waar ze vandaan komen, ook al kunnen ze allemaal even lief, mooi en gezond zijn en kunnen ze allemaal een enorme verrijking van ons leven worden.

Wat is een kruising?

Een kruising is een hond voortgekomen uit verschillende “rashonden”, u leest het goed “rashonden”, juist die exemplaren waarvan (de laatste jaren) wordt gezegd dat ze ongezonder zouden zijn dan kruisingen. Van kruisingen weten we echter vaak niet hoe het erfelijk matriaal eruit ziet, tenzij deze kruisingen staan ingeschreven in een database en er controle is op het voortbreng-beleid. Zolang we niet weten waar de ouderdieren vandaan kwamen, hoe het DNA-profiel eruit ziet, of de ouderdieren getest zijn op: erfelijke andoeningen en vooral niet onbelangrijk, of en hoe er geselecteerd werd op bijzondere en goede karaktereigenschappen, kun je vast en zeker niet stellen dat een kruising gezonder is dan een rashond. De kruising kan immers een ongecontroleerd exemplaar zijn dat (in elk geval) voort kan komen uit de RASHOND! Om vast te stellen of deze hond gezonder zou zijn dan de rashond, moet je natuurlijk eerst weten over welke ouderdieren (van deze kruising) we het dan eigenlijk hebben en of ze gezond waren. Heel veel rashonden worden immers afgekeurd voor voortbrenging van een genenpopulatie..

Wat is een bastaard?

Een bastaard, ook wel bekend als vuilnisbakkenras is een hond voortgekomen uit meerdere kruisingen en/of onbekende rashonden. Net als bij de kruising, is de bastaard niet selectief geselecteerd op: bepaalde kwaliteiten, gezondheid en specifieke karaktereigenschappen. Of ze daarom juist gezonder zouden zijn dan rashonden en minder gevoelig voor erfelijke aandoeningen is nog maar de vraag en hangt af van de kruisingen en honden die in het genetisch materiaal zijn verweven. Omdat we dat niet kunnen weten bij een vuilnisbakkenras/bastaard i.v.m. het feit dat er geen database van is, weten we dus ook niet of deze gezonder is dan een rashond. Hij komt er immers gedeeltelijk uit voort en er is geen controle geweest op het voortbrengingsbeleid van de ouderdieren.

Wat is een rashond?

Een rashond is een hond die voortkomt uit ouderdieren met een ras historie die rijk is aan o.a. informatie over afkomst en voortbrengingsbeleid. Een rashond is altijd een groep honden met in uiterlijk en gedrag overeenkomstige eigenschappen. Een hondenras komt tot stand doordat mensen door de jaren heen selectief op bepaalde kenmerken voortbrengen. Oftewel: domesticatie. Het eerste gedomesticeerde dier was de hond. Er was dus niet zomaar opeens een herder, een poedel of een Spaanse Waterhond. Nee, daar gingen jarenlange infusies aan vooraf. Zodra deze exemplaren kunnen worden ingeschreven bij de FCI, nadat ze zijn voorgedragen voor raserkenning of ingeschreven staan bij een organisatie, spreken we van een rashond of een rashond in ontwikkeling, zoals de Australian Cobberdog. Rashonden waarmee wordt gewerkt moeten in tegenstelling tot de (ongecontroleerde) bastaard en kruising allerlei gezondheidsonderzoeken ondergaan voordat ermee mag worden voortgebracht/voortgeplant.

Conclusie:

Je kan niet met zekerheid vaststellen of het ene dier gezonder is dan het andere dier, zonder dat er controle op de voortplanting is geweest. De reden dat men denkt dat een bastaard of onbekende kruising gezonder is, is omdat hierover geen aantallen en gegevens bekend zijn omdat dit nergens is vastgelegd en omdat men denkt dat de genenpool ruimer zou zijn. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet, dat hangt voornamelijk af van de ouderdieren waarover (bij de bastaard en de niet geregistreerde kruising) dus niets bekend is. Sommige kruisingen worden wel geregistreerd. Van de Australian Labradoodle (kruising) weet ik dat deze absoluut niet gezonder is dan de gemiddelde rashond of bastaard en dat in die voortplantingslijnen dezelfde hondenkwalen (is het niet meer) voorkomen als bij rashonden en bastaards. Om een gezonde hond te kunnen aanschaffen moet je dus niet naar de naam van de hond kijken of naar de categorie waarin de hond is onderverdeeld, maar naar de wijze waarop de hond is voortgebracht/voortgeplant en naar de gezondheidsonderzoeken van zowel de pup als de ouderdieren. Heb je die niet, dan kun je niet met zekerheid vaststellen of je hond minder kans heeft om een erfelijke aandoening te krijgen. Belangrijk is het dan ook om (als je dat wil inschatten) vooral geen hond aan te schaffen waarvan je de herkomst niet weet en een fokker te kiezen die de genoemde zaken kan overleggen.

Kunnen ze even gezond, lief, leuk, slim, aanhankelijk, kostbaar en dierbaar zijn??? Ja natuurlijk!!!!! Alle dieren zijn dat voor mij, ook dat mereltje dat steeds terugkomt om te drinken in mijn tuin.

Kan een hond waarvan de ouderdieren gezond zijn ziek worden? Ja natuurlijk, dat kan! Daarom worden alle geselecteerde fokhonden steeds opnieuw getest. Dit biedt tot op heden de meeste garantie op gezonde nazaten.